Volg onze bezigheden nu ook via Google+

Gaandeweg ontdekten we dat we minder frequent de blog bijhouden. Dit heeft te maken met de routine van ons dagelijkse leven. Hoeveel Nederlanders schrijven over hun dagelijkse leven? Toch vinden we het belangrijk om kleine en grote dingen te delen. De grote dingen zullen we op deze blog blijven schrijven, maar voor de meer kleinere dingen maken we gebruik van Google+. Wie geïnteresseerd is kan mij een E-mail sturen, waarna je een uitnodiging ontvangt om op die manier ons te volgen.
Aanmelden voor Google+ kan ook via deze link: Google+ aanmelden.

zondag 21 oktober 2007

Dagenlijkse wel en wee

Lieve mensen,

Nog een stukje over ons dagelijkse wel en wee. We zijn ongelooflijk blij met het feit dat Max en Seth een goede start hebben gemaakt op school. Zij lijken allebei een fijne school en een leuke klas te hebben. Max gaat in uniform en Seth mag (nu nog) in zijn ‘gewone’ kleren. In Januari gaat ook hij in uniform naar school. Om zeven uur zitten we in de auto (Max zijn school start om 7.30 uur) en rijden eerst naar Hilton om hem weg te brengen. Het is een mooi tochtje van een dik kwartier en daarna rijden wij terug en brengen Seth naar school (Seth begint om 8.00 uur).

De school van Max is een gloednieuw gebouw met sportvelden eromheen. Het ligt buiten de stad en heeft een prachtig uitzicht op de bergen (wel heel Engels en met zeer beleefde kinderen). Wij moesten een beetje lachen om alle regeltjes (code of conduct) die wij en Max persoonlijk moesten ondertekenen. Zo mag bijvoorbeeld Max geen gel in zijn haar. Op maandag moet hij in ‘formal’, dat is een overhemd met een stropdas en blazer dragen. Zo waren er wel acht A4tjes gevuld met allerlei regels (brrrr). Maar aan de andere kant is de school behulpzaam en is iedereen bijzonder vriendelijk.

De school van Seth is ouderwets, maar gezellig. Hij heeft een lieve juf en er lopen ook hele vriendelijke Zulu Granny’s rond die de kinderen en juffen assisteren. De speelplaats is een enorme tuin met speeltoestellen en, tot Seth zijn grote vreugde, een overdekte zandbak. Er lopen schildpadden en er zijn parkieten. Ieder dag komen er nieuwe Engelse woorden bij en de laatste dagen hoorden wij ook van hem liedjes: ‘my eyes can see it’s springtime and I’m so glad’ (ja, wij gaan dit jaar twee keer de lente meemaken).

Verder vliegt onze tijd voorbij, de dagen zijn gevuld met allerlei regeldingen. Wij vullen de dagen met het zoeken naar dokter, tandarts, orthodontist, diabeteszorg, makelaars, apotheek, sportverenigingen. Het is leuk om in een heel andere land uit te zoeken hoe je nu die”gewone” dagelijkse dingen moet regelen. Zoals; wat doet men hier met oud-papier, glas, batterijen, statiegeldflessen enz.? Er zijn honderdduizend dingen waar je vroeger bijna niet over nadacht, en die nu gewoon niet duidelijk zijn. Het kost veel energie. Wij merken nu pas hoe pittig de laatste maanden in Nederland geweest zijn. Maar gelukkig is er ook ruimte om even op adem te komen.

Verder lijkt de voortgang van ons werkvergunning/visum te vorderen. Het zou fijn zijn wanneer dat rond is, want dan kunnen wij eindelijk 'onze container' over laten komen. Vooral Max en Seth verlangen naar hun vertrouwde spulletjes, waarvan zij het meeste al 10 maanden (sinds de verhuizing naar Kampen) hebben moeten missen.

Al met al genieten wij van de omgeving, van onze heerlijke tuin, van het grillige weer (ene moment snoeiheet, het andere moment een hevige stortbui) de bloeiende bomen en planten, de hagedissen en de vogels, en al die verschillende (ook in kleur) mensen. Iedere dag zijn wij benieuwd wat de dag ons nu weer gaat brengen. Wij houden jullie op de hoogte!

Eefke

1 opmerking:

Anoniem zei

Ha die Hans en Eefke,

Zit ik net een 'opbouw' te lezen (die ik vandaag van mijn schoonmoeder kreeg) die ik daar een grote foto met jullie leuke gezin in staan! En wat lees ik:... jullie zijn niet meer in ons kikkerlandje. Wat een avontuur joh! Spannend en leuk tegelijkertijd (lijkt mij). Ik heb er diep respect voor hoor. Maar toen ik dat zo las dacht ik: oh ja, das volgens mij echt wat voor hen. Errug leuk om Seth ook op de foto te zien. Abe en Seth schelen nog geen maandje geloof ik. Hebben ze nou nog even bij elkaar in de klas gezeten op de mauritsschool? Ik weet het niet meer zeker. Hoe gaat het met de jongens? Lijkt me wel heftig zeg zo'n verandering?!
Errug leuk dat ik jullie blog nu heb gevonden, kan ik af en toe meelezen hoe het jullie vergaat.
Veel sterkte en zegen bij jullie werk en bestaan daar.

Groetjes,
Helma Augustijn