Volg onze bezigheden nu ook via Google+

Gaandeweg ontdekten we dat we minder frequent de blog bijhouden. Dit heeft te maken met de routine van ons dagelijkse leven. Hoeveel Nederlanders schrijven over hun dagelijkse leven? Toch vinden we het belangrijk om kleine en grote dingen te delen. De grote dingen zullen we op deze blog blijven schrijven, maar voor de meer kleinere dingen maken we gebruik van Google+. Wie geïnteresseerd is kan mij een E-mail sturen, waarna je een uitnodiging ontvangt om op die manier ons te volgen.
Aanmelden voor Google+ kan ook via deze link: Google+ aanmelden.

vrijdag 19 september 2008

Wel en wee in Afrika

Beste mensen,

Wel en wee, dat is onze ervaring deze dagen. Het is een tijdje geleden dat we schreven, maar als we naar de doorgaande lijn kijken dan mogen we zeggen dat het ons hier wél gaat. Afgelopen maandag heb ik in m'n studeerkamertje mijn éénjarige predikantschap gevierd. Op de knietjes natuurlijk ;-). Maar daar blijft het niet bij, want aanstaande donderdag 25 september vieren we onze eerste verjaardag in Zuid-Afrika! Eén jaar weg uit Nederland, één jaar al wonend in dit prachtige land. Wow, wat ging dit snel, voordat we het weten dan zijn de vijf vastgestelde jaren voorbij... en dan? We zullen zien.

Helaas trof ons vandaag ook wat wee. Op de school van Seth was er een sportdag en Eefke was er naar toe gegaan om te kijken. Eén van de evenementen is de "mums-and-dads-race", inderdaad een ludieke hardloop wedstrijd voor de ouders. Nou, daar had Eefke wel zin en stond als eerste mum aan de startlijn. Schoorvoetend volgden andere moeders (en ja, vaders ook!). Het liep echter wat anders dan verwacht. Kort na de start voelde Eefke zich plotseling duizelig worden en daarna lag ze op de grond. Een kort moment, maar met een naar gevolg want ze kon niet meer opstaan door hevige pijn in haar rechter bovenarm. Gelukkig was er een paramedic in de buurt en deze man heeft haar goed geholpen en gerust gesteld. Later bleek dat Eefke een breuk heeft in haar schouder/bovenste stuk van haar arm.

In het ziekenhuis besloot de orthopeed om niet te opereren, omdat de breuk smal is. Volgende week mogen we terug komen om nieuwe foto's te laten maken en te zien hoe het gaat. De arts verwacht het niet, maar als de breuk toch breder wordt, dan zal het vastgezet moeten worden. Op dit moment gaat het redelijk goed, de pijnstiller werkt goed en nu is het dus een kwestie van de rit uitzitten. Oei, zes weken rust houden!!! Dat wordt een beproeving voor onze zo actieve meid.

Om eerlijk te zijn, merken we dat zo'n plotselinge gebeurtenis er even inhakt. Vooral Seth was verward, omdat hij z'n moeder zag vallen en hij kon er niet bij blijven (naar het ziekenhuis). Gelukkig is hij door een vriendje opgevangen en mocht bij hem spelen. Ook Eefke werd direct opgevangen door twee moeders die zij inmiddels goed kent. We merken dus wat de waarde is van een netwerk. Hopelijk stelt dit jullie, in Nederland, voldoende gerust. We hebben hier mensen om ons heen staan die ons nu graag willen helpen. Wat dit betreft hebben we hen beide nodig: zowel een goede buur als een verre vriend!