Volg onze bezigheden nu ook via Google+

Gaandeweg ontdekten we dat we minder frequent de blog bijhouden. Dit heeft te maken met de routine van ons dagelijkse leven. Hoeveel Nederlanders schrijven over hun dagelijkse leven? Toch vinden we het belangrijk om kleine en grote dingen te delen. De grote dingen zullen we op deze blog blijven schrijven, maar voor de meer kleinere dingen maken we gebruik van Google+. Wie geïnteresseerd is kan mij een E-mail sturen, waarna je een uitnodiging ontvangt om op die manier ons te volgen.
Aanmelden voor Google+ kan ook via deze link: Google+ aanmelden.

zondag 4 oktober 2009

Een week van samenkomen en praten

Beste mensen,

Afgelopen week was een zeer intensieve week. Samen met mensen van de kerkenraad, zendingsadvies commissie en collega de Haan hebben we een bewogen week meegemaakt. Een week die we niet snel zullen vergeten, omdat we ons door zware gesprekken hebben geworsteld. Toch vanaf het begin was ons duidelijk dat wij allen mogen werken in het koninkrijk van God. Primair is dit werk niet van ons, maar leven en werken we onder gehoorzaamheid aan Hem en elkaar. Met deze houding probeerden we elkaar te ontmoeten en te verstaan.

De eerste twee dagen spraken we onderbegeleiding van Anneke den Hertog, zij leidde de gesprekken ter voorbereiding van onze inhoudelijke discussies. Na oriëntatie op maandag zijn we in een grote groep samengekomen en hebben gesproken over de situatie waarin we met elkaar zitten. Het zal niemand verbazen dat het ons tijd koste om op elkaar af te stemmen. Zoveel mensen, met verschillende verantwoordelijkheden, met verschillende startpunten, met verschillen in voorkennis, die met elkaar op lange afstand samenwerken hebben veel om af te stemmen. Zelfs zo veel, dat het soms moeilijk leek om deze belangrijke voorbereidingstijd goed af te maken.

Na die twee dagen richtten we ons meer op de inhoud en probeerden we de methode uit de "startdagen" toe te passen. We zijn begonnen met een inventarisatie van onderwerpen, wat ons al snel het inzicht gaf dat we hard moesten werken. Hier komt bij dat mensen telkens weer tijd moesten vrijmaken. Op dit punt zijn hoge offers zijn gebracht!

Het spreekt voor zich dat niet iedereen bij ieder gesprek kon of hoefde te zijn. Hierdoor wisselde de samenstelling van de overleggroepen. Aan de ene kant was dit goed, omdat een andere samenstelling andere inzichten en voor andere gespreksverhoudingen zorgde, maar het was ook wel eens lastig omdat mensen onderwerpen miste en dus ook: "wat er al besproken was".

Van woensdag tot en met vrijdag hebben we gesproken over bijna alle aspecten van onze werkzaamheden. Dit betekent dat we spraken over het werk zelf, maar ook over de moeilijkheden die daarbij horen; over de communicatie in Afrika in, van en naar Nederland. Hetzelfde geldt voor de vele relaties die we onderhouden (in Nederland en in Afrika). Het hoeft niet veel uitleg dat we allemaal te maken hebben met zeer complexe zaken.

Deze week hebben we uiteraard niet alles kunnen bespreken wat we voor ogen hadden. Toch we hebben meer dan een basis gelegd om onze gesprekken op lange afstand (Nederland-Afrika) voort te zetten. Belangrijk is dat we zicht kregen op (en voor) elkaar. Wat heeft die ander nodig, hoe kun je hem of haar goed verstaan?

Een handicap waar we blijvend mee te maken hebben, is dat onze communicatie middelen (E-mail en telefoon) verre van ideaal zijn (om het maar zacht uit te drukken) in het complexe werk waar we voor staan. Aan het einde van alle vergaderingen werd er voorgesteld om eens per jaar elkaar te ontmoeten. Met andere woorden: eens per jaar komen uitgezonden predikanten naar Nederland, of een delegatie naar Zuid-Afrika. Hoewel dit voorstel praktische implicaties heeft, komt dit voorstel mij sympathiek voor.

Mijn dank gaat uit naar al die mensen die zich inzette en vele uren van hun vrije tijd gaven voor dit belangrijke werk. Sommigen zicht- en hoorbaar, sommige op de achtergrond. Dit geld natuurlijk ook voor diegenen die achterbleven en op afstand mee moesten leven. Grote dank ook al die mensen die met ons meeleefden en de mensen die deze week ondersteunde met gebed. Gebed zijn namelijk de peilers onder al ons werk. God dank.