Wij zijn al weer op de helft van ons werkbezoek. Vandaag begint de dag zonnig en warm. Hans zit heerlijk op het terras zijn preek voor te bereiden. Max speelt hockey met Sunnill en Seth bouwt een hut in de tuin met Rekka. Ik rij naar het dorp om broodjes te kopen en omdat het mijn beurt is om te koken haal ik ook gelijk de boodschappen voor het avondeten. Om half twaalf vertrekken wij naar het Lionpark. Bij de ingang troffen wij een heerlijk plekje om onze boterhammen op te eten met wederom een prachtig uitzicht over het wilpark. Maar daarna kwam er een fikse tegenvaller. Want wij mochten met onze auto het park niet in. De wegen waren op dit moment zo slecht dat het zelfs voor terreinwagens nog moeilijk rijden zou zijn. Daarom kregen wij enkel toegang tot het deel waar de leeuwen zich bevonden. Dit keer konden wij de leeuwen van dichtbij bekijken. Op de terugweg kruisten 4 olifanten ons pad. Een Zulujongen vroeg of wij een foto van de olifant wilden maken. Kan dat dan? Wij hadden de waarschuwing nog in onze gedachten van het Imfoluzipark waar men waarschuwde zoveel mogelijk op een afstand te blijven van deze kanjers. Afrikaanse olifanten zijn agressief. Deze jongen verzekerde ons dat deze olifanten gewend aan mensen waren (hij liep er zelf immers ook bij). Het maakte de dag van de jongens helemaal goed, zij hadden een wilde olifant geaaid en het stond nog op de kiek ook. De Zulujongen verwachte duidelijk een fooitje, wat wij hem ook hebben gegeven. Bij de uitgang, in de giftshop, vertelde de eigenaresse dat wij een risico hadden gelopen en dat de Zulujongen volgens haar een verhaal had verzonnen. Nou ja… gelukkig is het goed afgelopen en hebben wij er een leuke herinnering aan over gehouden. Wij rijden via een andere route weer terug naar huis.
Eefke
’s Avonds ben ik met Arie naar een bijbelstudiegroep in Pietermaritzburg gegaan. Het is een kleine positieve groep met jonge mensen, die serieus met de bijbel omgaan. Arie bezoekt hen eens in de veertien dagen, om de week moeten ze zelf samenkomen. Ik merk dat problemen vooral ontstaan op het logistieke vlak, de mensen wonen ver van elkaar vandaan en moeten allemaal gehaald en gebracht worden. Dit zijn echt hele intensive investeringen, zo blijkt. De groep is Engelstalig en is dus een groep waar ik als predikant zo zou kunnen instappen. Zo zijn er wel meer taken die goed te doen zijn, omdat het Engelstalig is.
Hans
Geen opmerkingen:
Een reactie posten