Afscheid van het jeugdwerk in Durban

Vorige week vrijdagavond voor de laatste keer uitgebreid gekookt voor en gegeten met "onze" jeugd. Met z'n allen rondom de tafel, samen bidden, eten, praten en lachen. Het lijkt zo gewoon.

Afgelopen zondag (28 oktober 2012) hadden wij onze afscheidsdienst. Uiteraard was de jeugd er weer. Het was zo geweldig om te zien hoe ieder van hen een eigen plek binnen de kerk heeft gekregen en hoe gemakkelijk zij zich daar in voelen. Dit werd verwoord in een lied dat ze zelf hadden geschreven en na de dienst zongen: 'finally home'. Het spreekt voor zich dat dit veel indruk op ons achterliet.

De kerk zat heel wat voller dan anders. Veel belangstellenden uit zusterkerken uit Durban (kwaZulu-Natal). Veel van hen hadden nog nooit een dienst in de Harbour Church meegemaakt en reageerden na afloop enthousiast. Dat is natuurlijk fijn, want wij hopen op zoveel mogelijk support van zustergemeenten.

Onze laatste dienst was een dienst gericht op de harde kern van de Harbour Church. Volgens het preekschema was Deuteronomium 31:1–8 (Mozes neemt afscheid van Israël) aan de beurt. Deze tekst sloot bijzonder aan bij een afscheidsdienst. 'Wees sterk en moedig, wees niet bevreesd.... Hij zal u niet loslaten en u niet verlaten.' Hans zijn preek was mooi en bemoedigend.

Maar voordat hij zijn preek kon beginnen moest hij even wachten omdat er een "dame met een enorm rasta kapsel" onder luid lawaai van claxons de kerk binnen kwam lopen. Zij vroeg hem of hij haar ook kon vertellen waar zij de taxi naar de Harbour Church kon vinden. Zij was namelijk op weg naar de toekomst, de toekomst van de Harbour Church.

Nu... het duurde wel eventjes voordat deze dame klaar was (maar ja… het was ook haar laatste kinderverhaal in de Harbour Church).

Na afloop van een dienst stonden er in de zaal naast de kerk prachtig versierde tafels met bloemen en heerlijke hapjes klaar. Tja… en dan is het toch echt tijd voor afscheid nemen. Een paar speeches (gelukkig niet te veel)…

…en dan de jeugd en de kids die ieder op hun eigen manier afscheid namen, met een rap, een lied...en tranen.

Niet alleen bij hen, maar ook Seth had het zwaar. Hij wilde ook graag wat zeggen en dat deed hij prachtig, maar de tranen biggelden over zijn wangen. Onze laatste dienst met onze Harbour family (want zo voelt het) was een mooi afscheid.

Wij hebben ervan genoten, maar met een brok in onze keel.

Remigratie in januari 2013

Beste mensen,

Vandaag staat in het Nederlands Dagblad (ND) onder KERKNIEUWS vermeld dat ik beschikbaar kom voor een beroep. Dit is het gevolg van het feit dat er een einde komt aan mijn/onze uitzending voor vijf jaar naar Zuid-Afrika. De tijd is werkelijk omgevlogen (ik weet: cliché) en voor ons gevoel zijn we nog maar "net" geland. Wel, dat is natuurlijk niet zo, er is veel gebeurd, we hebben veel werk verzet én we zijn enorm gegroeid (vooral de jongens).

De meeste van jullie zullen al wel op de hoogte zijn, dat Max in het voorjaar al terugkeerde. Zijn visum werd niet verlengd, omdat hij zijn middelbare school had afgerond. Omdat Max in Nederland verder wilde studeren, hebben we geen nieuwe aanvraag gedaan. Op moment van schrijven is nog niet helemaal duidelijk waar hij terecht kan, omdat hij met een lotingssysteem te maken heeft. Mogelijk dat hij archeologie (Deventer) gaat studeren, of communicatie (b.v. in Utrecht).

Hiermee (berichtgeving in het ND) is een stap genomen in onze voorbereidingen van remigratie. Een spannende tijd, waarin we toeleven naar een nieuwe woonplaats en werkplek. In eerste instantie zullen we naar Kampen verhuizen, omdat ik aan de Nederlands Gereformeerde kerk te Kampen verbonden ben. Van daaruit zal ik in, overleg met de kerkenraad, werkzaamheden gaan doen. Mogelijk in Kampen zelf, maar vermoedelijk buiten Kampen (de gemeente Kampen heeft drie gemeente predikanten).

Te denken valt aan "detachering" aan kerken, die hulp en bijstand kunnen gebruiken (bijvoorbeeld preekbeurten en andere kerkelijke werkzaamheden). Op dit moment zijn er nog geen concrete afspraken gemaakt, omdat de situatie nog nieuw is. Wel zijn we druk in de weer met de voorbereidingen en hopen begin januari 2013 terug te keren. Hmmm, die natheid en kou… Het idee alleen al, brrrrrrrr.

(p.s. in Opbouw 56-15 van zaterdag 28 juli 2012 kun je een iets meer uitgebreid bericht over onze remigratie vinden.)

Nieuwsbrieven over stadszending in Durban.

Beste mensen,

Dit keer een kort blog-bericht. Want het schrijfwerk is nu gegoten in de vorm van nieuwsbrieven. Via de onderstaande link kunnen jullie drie nieuwsbrieven lezen over mijn werkzaamheden in Durban. Er is meer te vertellen dan dit, maar het is een goede start…

Nieuwsbrieven urban mission

Veel lees plezier,
Hans