Spekkies, stroopwafels, hagelslag en…. Henk, Lora en Joep!

Op vrijdag 15 augustus reed eindelijk de “witte” huurauto met dierbare Delftenaren onze oprit op. Een auto die lekker vuil was van het Zuid-Afrikaans rode stof van onderweg (Dat betekent vaak ook een boel verhalen).

Henk, Lora en Joep waren eerder in die week in Johannesburg aangekomen en zijn daarna met huurauto, langs verschillende plekken, doorgereisd naar Pietermaritzburg. Het was ontzettend leuk en weer vertrouwd om hen in ons huis te logeren te hebben. Zo goed om Max, Seth en Joep weer samen te zien.

Het leek even Sinterklaas, want zij hadden een koffertje met cadeautjes uit Nederland meegenomen. Stripboeken, spelletjes, drop, hagelslag, griesmeelpap, stroopwafels, heerlijke shampoo en ga zo maar door. En dat werd allemaal uitgepakt onder het genot van de “echte” Zuid-Afrikaanse (nog steeds) oploskoffie.



Praten, praten, praten… en ondertussen een hapje eten op het terras.

(dat kan in Zuid-Afrika vaak ook als het winter is)

Fijn dat ons samenzijn allemaal niet van die ene avond afhing, maar dat wij de volgende en die dag daarna gewoon weer de draad op konden pakken.




Wie er nog niet zo warm loopt voor Zuid-Afrika, moet maar eens deze Delftse familie gaan praten. Zij kwamen, na een kleine week reizen, enthousiast bij ons aan, bleven een lang weekend in Pietermaritzburg, vetrokken voor een midweek naar een wildpark, kwamen nog enthousiaster terug, bleven wederom een weekend in Pietermaritzburg om vervolgens via via weer terug te reizen naar het vliegveld van Johannesburg. Vandaar zijn zij teruggegaan naar Nederland met een hoofd en een fototoestel vol met herinneringen. Zij hadden nog geen zin om te vertrekken. En wij … wij vonden het jammer dat zij weer weggingen.

Assembly op de Scotsville School

Onlangs ben ik de dinsdag anders dan anders gestart. Om 7.30 uur stond ik samen met 2 “gebedsvriendinnen” van Scottsvilleschool voor een groep van zo’n 400 kinderen. Zij hadden zich verzameld op één van de binnenplaatsen die Scottsvilleschool rijk is. Jongens en meisjes van de leeftijd van 10 t/m 13 jaar zaten keurig in de kleermakerszit, klaar om te luisteren wat deze “mothers” te vertellen hadden.



Iedere week is er op Scottsvilleschool een assembly. Ieder week is er een thema die als een soort rode draad door alle klassen en programma’s van de school heen loopt. Een thema kan bijvoorbeeld zijn: Hoop voor de toekomst, Help je naaste etc. Tijdens een assembly word het thema nog eens extra uitgediept. Deze week was het thema: bidden. Dus werd “Mothers Who Care” (moeders die ieder week bij elkaar komen om te bidden voor de school) ingeschakeld.

Mijn vriendin Rose heeft het verhaal verteld van Jezus die de kinderen zegende. Kashiera, mijn andere vriendin, heeft gesproken over bidden en danken. Ikzelf heb het geheel creatief ondersteund, door het thema op poster formaat te schilderen.



Naast het feit dat dit leuk was om te doen bleek dat deze actie een aantal jongeren geraakt had. Wij hebben namelijk op diezelfde ochtend ook 2 gebedsdozen gemaakt, één voor in de computeruimte, en één voor in de bibliotheek. Maar eerlijk gezegd, wisten wij niet goed wat wij konden verwachten.
Maar op donderdagmorgen (dan komen wij bij elkaar om te bidden voor school) na de assembly zaten de schoenendozen vol briefjes met veel nood van de kinderen!

Vanaf die tijd vinden wij iedere week briefjes in de gebedsdozen. Ik ben iedere keer weer diep onder de indruk wat er allemaal bij ons op tafel komt te liggen en wat wij iedere week weer Boven brengen.

Inmiddels is er gevraagd of wij binnenkort weer een assembly’s kunnen verzorgen. Thema’s: Verleiding/verzoeking en Hoop voor de toekomst. Ik kijk er naar uit!