Volg onze bezigheden nu ook via Google+

Gaandeweg ontdekten we dat we minder frequent de blog bijhouden. Dit heeft te maken met de routine van ons dagelijkse leven. Hoeveel Nederlanders schrijven over hun dagelijkse leven? Toch vinden we het belangrijk om kleine en grote dingen te delen. De grote dingen zullen we op deze blog blijven schrijven, maar voor de meer kleinere dingen maken we gebruik van Google+. Wie geïnteresseerd is kan mij een E-mail sturen, waarna je een uitnodiging ontvangt om op die manier ons te volgen.
Aanmelden voor Google+ kan ook via deze link: Google+ aanmelden.

vrijdag 19 september 2008

Wel en wee in Afrika

Beste mensen,

Wel en wee, dat is onze ervaring deze dagen. Het is een tijdje geleden dat we schreven, maar als we naar de doorgaande lijn kijken dan mogen we zeggen dat het ons hier wél gaat. Afgelopen maandag heb ik in m'n studeerkamertje mijn éénjarige predikantschap gevierd. Op de knietjes natuurlijk ;-). Maar daar blijft het niet bij, want aanstaande donderdag 25 september vieren we onze eerste verjaardag in Zuid-Afrika! Eén jaar weg uit Nederland, één jaar al wonend in dit prachtige land. Wow, wat ging dit snel, voordat we het weten dan zijn de vijf vastgestelde jaren voorbij... en dan? We zullen zien.

Helaas trof ons vandaag ook wat wee. Op de school van Seth was er een sportdag en Eefke was er naar toe gegaan om te kijken. Eén van de evenementen is de "mums-and-dads-race", inderdaad een ludieke hardloop wedstrijd voor de ouders. Nou, daar had Eefke wel zin en stond als eerste mum aan de startlijn. Schoorvoetend volgden andere moeders (en ja, vaders ook!). Het liep echter wat anders dan verwacht. Kort na de start voelde Eefke zich plotseling duizelig worden en daarna lag ze op de grond. Een kort moment, maar met een naar gevolg want ze kon niet meer opstaan door hevige pijn in haar rechter bovenarm. Gelukkig was er een paramedic in de buurt en deze man heeft haar goed geholpen en gerust gesteld. Later bleek dat Eefke een breuk heeft in haar schouder/bovenste stuk van haar arm.

In het ziekenhuis besloot de orthopeed om niet te opereren, omdat de breuk smal is. Volgende week mogen we terug komen om nieuwe foto's te laten maken en te zien hoe het gaat. De arts verwacht het niet, maar als de breuk toch breder wordt, dan zal het vastgezet moeten worden. Op dit moment gaat het redelijk goed, de pijnstiller werkt goed en nu is het dus een kwestie van de rit uitzitten. Oei, zes weken rust houden!!! Dat wordt een beproeving voor onze zo actieve meid.

Om eerlijk te zijn, merken we dat zo'n plotselinge gebeurtenis er even inhakt. Vooral Seth was verward, omdat hij z'n moeder zag vallen en hij kon er niet bij blijven (naar het ziekenhuis). Gelukkig is hij door een vriendje opgevangen en mocht bij hem spelen. Ook Eefke werd direct opgevangen door twee moeders die zij inmiddels goed kent. We merken dus wat de waarde is van een netwerk. Hopelijk stelt dit jullie, in Nederland, voldoende gerust. We hebben hier mensen om ons heen staan die ons nu graag willen helpen. Wat dit betreft hebben we hen beide nodig: zowel een goede buur als een verre vriend!

8 opmerkingen:

Unknown zei

Lieve Eefke en Hans en jongens, wat een schrik,bbrr.Dan ineens zie je ook hoe veel een moeder doet en hoe onmisbaar ze eigenlijk ook is he.Helemaal in jullie situatie. Eefke, ik wens je heel veel gezondheid en geduld toe in deze.Laat maar een taartje komen ipv bakken voor 25 sept.Hans, er zal een behoorlijke druk voor jou erbij komen.Seth, gelukkig dat je bij een vriendje mocht spelen en dat mama weer thuis is he, zorg maar goed voor haar.Max,jij zult ook geschrokken zijn, sterkte joh.Jij zult nu ook wel wat meer verantwoordelijkheid krijgen, maar je kunt het.
Ik zal voor jullie bidden en speciaal nu voor een spoedig herstel van de schouder van Eef en ik wens jullie veel sterkte en rust toe,lieve knuffel, big hug, Matthea.

Bert Vel Tromp zei

Lieve Eefke, Hans, Max en Seth.
Wat een schrik, wij hadden dit nog niet gelezen maar werden toen we tel. contact opnamen, gewoon omdat we hun stemmen weer eens wilden horen, geïnformeerd over wat er was gebeurd. Ook telefonisch hebben wij hen sterkte gewenst en de toezeging gedaan dat als het moet wij over komen om te helpen.
Uiteraard dragen wij jullie op in onze gebeden. Voor nu een lieve groet, ma en pa.

Anoniem zei

Lieve Eefke,Hans,Max en Seth
Wat zullen jullie geschrokken zijn en wat zal Eefke een pijn hebben gehad.
Heel veel sterkte met niets doen want dat kan moeilijk zijn. Toch heb je nu misschien eens tijd om bijv. te lezen.
Jongens werk ze want jullie moeder mag in deze situatie verwent worden.
Ook wij zullen bidden voor een voorspoedig volledig herstel.
Liefs van ons uit Nederland.
Menthe,Rina,Anne en Jos.

Anoniem zei

Hallo Eefke, Hans, Max en Seth,

Vervelend te horen van het wee naast het wel; het klinkt als een subcapitale humerus fractuur? Dat wordt inderdaad lastig de komende weken. Wij denken nog vaak terug aan ons bezoek aan jullie; dat was erg fijn en nu kunnen we al deze berichten veel beter plaatsen. Goed te horen van jullie 'netwerk' en we hopen dat vooral Max ook een beetje begint te aarden; in ieder geval lijken de examens goed verlopen te zijn?
Hartelijke groeten, Loes, Rolf en Hans Bruintjes

Unknown zei

lieve Eefke,

Schrikken hoor dat je zo gevallen bent. Hopelijk gaat het al wat beter met je en heb je minder pijn. Kun je een beetje je rust houden.
De mannen zullen je vast goed helpen nu.
Was de duizeling zomaar toevallig of was dat ook nog iets wat onderzocht moest worden?
We hopen dat het allemaal mee zal vallen.
Allemaal het beste en de groeten van ons allen.
Erna, ook namens Harro, Ruud en Femke.

Anoniem zei

Oei Eef,
Daar reken je natuurlijk niet op als je dol enthousiast je aanmeld voor zo'n race. Nu even gedwongen rust houden, voor maximum winst later. Hou jezelf even in de gaten. Die duizeligheid hoort eigenlijk ook niet, toch?
Pas mooi op jouself, jong.
Liefde
Elma, Nic en kids

Anoniem zei

Hi Eefke en mannen,

Wil je 'ns flink sportief bezig zijn, krijg je dit... Wat ontzettend vervelend! Wordt er nog gekeken naar het duizelig worden?
We wensen je veel beterschap en vooral heel veel geduld. (het lijkt me niet echt wat voor jou om rust te moeten nemen ;))

Liefs,
Miranda (en natuurlijk ook van Dick, Timo, Lisanne)

Marianne zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.