Volg onze bezigheden nu ook via Google+

Gaandeweg ontdekten we dat we minder frequent de blog bijhouden. Dit heeft te maken met de routine van ons dagelijkse leven. Hoeveel Nederlanders schrijven over hun dagelijkse leven? Toch vinden we het belangrijk om kleine en grote dingen te delen. De grote dingen zullen we op deze blog blijven schrijven, maar voor de meer kleinere dingen maken we gebruik van Google+. Wie geïnteresseerd is kan mij een E-mail sturen, waarna je een uitnodiging ontvangt om op die manier ons te volgen.
Aanmelden voor Google+ kan ook via deze link: Google+ aanmelden.

woensdag 21 november 2007

Trauma

Wat emigreren met ons doet merken we wanneer er dingen gebeuren die stress en spanning veroorzaken. Zo ook deze middag. Omstreeks 12.30 uur haalde Eefke Seth van school en reed met hem naar huis. Bij ons huis aangekomen zag Seth dat er post in onze postbus zat en wilde dat eruit halen. Dat deed hij vaker, maar dit keer echter liep het mis.

Bij de ingang van onze tuin staat een automatisch hek, deze is op afstand te bedienen. Als wij aankomen rijden dan kan het met een knop op de afstandsbediening geopend worden. Na een korte tijd (dan is de auto gepasseerd) sluit het hek automatisch. Voor het hek staat een klein huisje op een verhoging, waar de postbode de post in doet. De post kun je op twee manieren er weer uithalen: aan de voorkant en aan de achterkant.

Omdat Seth snel uit de auto sprong kon Eefke nauwelijks zien wat er gebeurde. Het automatische hek stond al open en Seth pakte aan de achterkant van het huisje de post eruit. Juist op dat moment bewoog het hek om zich zelf weer te sluiten. Seth zijn hand en arm stak er nog door heen en daardoor ging zijn arm langs het beveiligingsdraad. Hier in Afrika wordt dit ‘Razor Wire’ genoemd. Dit is vreselijk materiaal dat dient om indringers buiten te sluiten. Het resultaat hiervan was dat hij zich sneed en wij met spoed naar het hospitaal moesten.


Op dit moment (woensdagavond 21 november) gaat het weer redelijk goed met hem. In de ER hij eerst verdoofd met een hoge dosering paracetamol en later met een soort slaap-/verdovingsmiddel (oraal). Na een uurtje heeft een arts zijn onderarm gehecht. Seth had een snede van ca. 10 cm op zijn linker onderarm, plaatselijk 1 tot 1,5 cm diep. U begrijpt dat dit geen prettige ervaring was, zowel voor Seth als zijn moeder, broer en vader.

Vanmiddag zijn we behoorlijk geschrokken van iets dat valt onder de categorie huis-tuin-en-keuken ongelukken. We kunnen niet alles voorkomen, toch voelt dat anders. Het bizar om te ontdekken dat veiligheidsmaatregelen op zo’n manier tegen je kunnen werken. We hebben de eigenaar van ons huis gevraagd om dit draad direct te verwijderen. Want iedere keer dat je er aan voorbij rijdt gaat er iets door je heen.

Wat voor hem extra sneu is, is dat vanavond hij op school zijn kerst uitvoering zou geven. Afgelopen weken heeft hij zijn repertoire (ook thuis) geoefend. Seth zou een van de herders zijn, maar helaas gaat dat nu niet door. Tijd heelt alle wonden, ook letterlijk. Morgen zullen we zien hoe hij er doorheen komt. We houden jullie op de hoogte.

2 opmerkingen:

Unknown zei

Ha ridder Seth,

Veel beterschap! Alle stoere ridders hebben oorlogswonden...
Jammer dat je niet mee kunt doen met de kerstuitvoering.

Het ga jullie goed,
Daniël en Renske

Unknown zei

Heee, Seth,veel beterschap joh.Wat zul je geschrokken zijn, jammer ook dat je niet mee kon doen met het kerstspel ,misschien een volgende keer.
Je bent nu wel een ECHTE ridder he,kuzzz, Matthea.