Nog wat confuus schrijf ik deze update. Vandaag was een van die ‘monsterdagen’. Niet zozeer omdat moeders vandaag jarig is; ‘gefeliciteerd ma!’ Maar omdat vandaag zo’n ‘erop op of eronder’ dag was. Nu wil ik het niet zwaarder maken dan nodig is, maar toch onze planning zit vol, zeg maar.
Afgelopen weken heb ik gebuffeld om het Bijbelse gedeelte dat in het Aramees geschreven is te kunnen vertalen. Vandaag werd van mij die proef op de som afgenomen. Om 15:30 ben ik naar de Universiteit getogen om mij te laten tentamineren. Eerlijk gezegd was het niet echt een succes verhaal. Ik heb een aantal teksten moeten vertalen, maar al bij de eerste tekst sloeg ik dicht. :-/
Na drie verzen zijn we daarom over gegaan naar een andere tekst uit Ezra. Dat ging beter, maar ik bleef behoorlijk gespannen. Mijn docent had hier gelukkig oog voor en heeft mij erdoor heen geholpen. Na een krappe anderhalf uur was het lijden voorbij. Mede door het resultaat van het begin ben ik uitgekomen op een zesje. Een zes. Met andere woorden dit tentamen is achter de rug! Dit betekent dat ik verder kan met het volgende tentamen: Kerkrecht II. Voor wat betreft de tentamens is dit de laatste hobbel, morgen hoort u allen meer.
Het dringt nog niet helemaal door, maar voor mij staat één ding vast:
O als ik niet met opgeheven hoofde
zijn heil van dag tot dag verwachten mocht!
O als ik van zijn goedheid niet geloofde,
dat Hij te vinden is voor die Hem zocht!
Wees dapper, hart, houd altijd goede moed!
Hij is getrouw, de bron van alle goed!
Wacht op den Heer, die u in zwakheid schraagt,
wacht op den Heer en houd u onversaagd.
Dit zijn ‘Oude’ woorden uit Ps. 27 die vertellen hoe er in deze dagen maar Eén is die ons zegent én de kracht én het vertrouwen geeft om door te gaan. In de kracht van Jezus doe ik dingen die ik niet voor mogelijk hou. Zo ook een tentamen Aramees, dat geloof ik. Daarom wil ik God de eer geven die Hem toekomt. Velen hebben met ons gebeden; onze gebeden worden en zijn verhoord. Dus dank Hem wie danken wil…
O, Seth staat nu aan mijn werktafel: ‘Pap, we gaan nu eten.’ Kijk dat is duidelijke taal. Mensen tot morgen.
Hans
Geen opmerkingen:
Een reactie posten